Plan nauki zdalnej Krasnale Temat kompleksowy: Moje zwierzątko Poniedziałek 25.05.2020 Mój przyjaciel-pies i kot 1. „Pięć kociątek” – zabawa paluszkowa (Małgorzata Barańska). Dzieci naśladują rodzica.: Śpi w koszyku pięć kociątek, to bajeczki jest początek. (dzieci do koszyka ułożonego z jednej dłoni wkładają wszystkie palce drugiej dłoni) Gdy się kotki obudziły, to z koszyka wychodziły: (dzieci poruszają wszystkimi palcami w koszyku) najpierw rudy, potem szary (dzieci wysuwają z koszyka najpierw kciuk, a potem palec wskazujący) potem czarne dwa do pary. (dzieci wysuwają palec środkowy i serdeczny) A na końcu wyszedł biały, dzielny, chociaż bardzo mały. (dzieci wyjmują mały palec i poruszają nim nad koszykiem) 2. Pół marzenia – rozmowa na temat treści opowiadania Joanny Raweckiej. Pół marzenia Ninka miała ogromne marzenie. Ogromne i nie do spełnienia. Ilekroć poruszała ten temat z rodzicami, słyszała wiele słów, których do końca nie rozumiała, ale wiedziała, że oznaczają jedno: nie może mieć psa. – To jest, córeczko, wielka odpowiedzialność – mówiła mama, a Ninka już wiedziała, że to słowo wiąże się z kolejną odmową. Wieczorami Ninka wyobrażała sobie, że bawi się z puchatym szczeniakiem i głaszcze jego błyszczącą sierść. Ach! Ileżby za to dała! Pewnego ranka spotkała sąsiadkę, panią Adę, która miała starego kundelka Czarusia. Co prawda odbiegał od ideału z marzeń Niny, ale uwielbiała, kiedy wesoło merdając ogonem, podstawiał siwy pyszczek do pieszczot. – Widzę, że umiesz obchodzić się ze zwierzętami – zagadnęła pani Ada, kiedy dziewczynka delikatnie drapała Czarusia za uchem. – Bardzo chciałabym mieć pieska – westchnęła Ninka. – Ale moi rodzice nie chcą się zgodzić. Pani Ada spojrzała na małą ze zrozumieniem: – Posiadanie psa to duża odpowiedzialność. „Znowu to samo” – pomyślała ze smutkiem Ninka. – Są jednak różne sposoby – dokończyła sąsiadka zagadkowo. – Można mieć psa „na pół”. Dziewczynka spojrzała zaciekawiona. – Chciałabyś mieć ze mną Czarusia „na pół”? – spytała pani Ada. Ada aż pisnęła ze szczęścia. Spojrzała na pieska: jako w połowie własny wydawała jej się nawet piękny. – Podzielimy się odpowiedzialnością. Możesz przychodzić do mnie po szkole, bawić się z Czarusiem, a jeśli rodzice pozwolą, to nawet wyprowadzać go na skwerek przed blokiem. Szczerze mówiąc, sprawia mi to już kłopot. – Ojej! Dziękuję! – wykrzyknęła Nina i pobiegła z nowiną do domu. – Pół psa? – zapytał tata, nie rozumiejąc dokładnie, o czym w pośpiechu opowiada mu córka. – Nie pół psa, tylko pół odpowiedzialności – powiedziała dziewczynka, czując, że jest to bardzo mądre. Dzieci odpowiadają na pytania: O czym marzyła Nina?; Dlaczego rodzice nie chcieli się zgodzić na jej prośby?; Co oznacza to słowo – odpowiedzialność?; Kto pomógł Nince?;

Jak rozwiązała problem pani Ada?;Jakie zwierzątka macie w domu lub jakie chcielibyście mieć?;Jak należy opiekować się zwierzętami?;Jakie znacie zwierzątka domowe, które mają cztery łapy? 3. Dzieci odszukują w atlasach zwierząt lub w internecie z pomocą Rodzica ilustracje zwierząt domowych z czterema łapami, podają ich nazwy i pokazują pozostałym dzieciom. Dzieci dokonują analizy i syntezy słuchowej głoskowej wyrazów 4. „Zabawy z moim ulubieńcem” Chętne dzieci opowiadają o zabawach ze swoim ulubieńcem dziecko buduje zdanie, a następnie dokonują jego analizy wyrazowej. Potemzabawach ze zwierzęciem domowym na podstawie ilustracji w KP4.14. Na koniec dzieci wykonują ćwiczenie w KP4.14. 5. Kotki piją mleczko” – zabawa na czworakach. „Dzieci(biała kartka papieru), nachylają się i naśladują picie mleka językiem z miski. Na hasło: Kotki na spacer! – chodzą na czworakach między miskami. Na hasło: Kotki piją mleko! kartek i dalej naśladują picie mleka. 6. „Kot” – praca plastyczna z wykorzystaniem materiarurki po papierze toaletowym, farbki, nożyczki, klej. Każde dziecko ma dwie rurki. Z jednej odcina kawałek długości ok. 1/3 całości do głowy. Do tułowia dokleja cztery nogi, wycięte z tektury lub brystolu i ogon kawałek papieru gazetowego. Następnie mocuje głowę do tułowia i dorysowuje lub dokleja szczegóły – oczy, nos, obrożę, łatki na tułowiu itp. poniżej. 7. „Kulawy piesek” – zabawa ruchowa z elementem czworakowania Dzieci naśladują chód psa z chorą nogą – poruszają się na czworakach, ale jedna z nóg nie dotyka podłogi. Co jakiś czas „pieski odpoczywają” – dzieci siedzą w klęku skulnym.

Jak rozwiązała problem pani Ada?; Jakie zwierzątka macie w domu lub jakie chcielibyście mieć?; Jak należy opiekować się zwierzętami?; Jakie znacie zwierzątka domowe, które mają cztery łapy?

atlasach zwierząt lub w internecie z pomocą Rodzica ilustracje zwierząt domowych z czterema łapami, podają ich nazwy i pokazują pozostałym dzieciom. Dzieci dokonują analizy i syntezy słuchowej głoskowej wyrazów – nazw zwierząt, np.: kot, pies, chomik, mys

4. „Zabawy z moim ulubieńcem” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Kart Pracy 4 str 14. Chętne dzieci opowiadają o zabawach ze swoim ulubieńcem – zwierzątkiem domowym. Wybrane dziecko buduje zdanie, a następnie dokonują jego analizy wyrazowej. Potem zabawach ze zwierzęciem domowym na podstawie ilustracji w KP4.14. Na koniec dzieci wykonują

zabawa na czworakach. „Dzieci-kociątka” klęczą obok swoich „misek” ają się i naśladują picie mleka językiem z miski. Na hasło: Kotki na

chodzą na czworakach między miskami. Na hasło: Kotki piją mleko! kartek i dalej naśladują picie mleka.

praca plastyczna z wykorzystaniem materiałów odpadowych. Dzieci mają do dyspozycji rurki po papierze toaletowym, farbki, nożyczki, klej. Każde dziecko ma dwie rurki. Z jednej odcina kawałek długości ok. 1/3 całości – jest to głowa psa. Na papierze rysuje i wycina uszy, które dokleja

tułowia dokleja cztery nogi, wycięte z tektury lub brystolu i ogon kawałek papieru gazetowego. Następnie mocuje głowę do tułowia i dorysowuje lub dokleja

oczy, nos, obrożę, łatki na tułowiu itp. – według własnego pomysłu. Zdjęcie po

zabawa ruchowa z elementem czworakowania Dzieci naśladują chód psa z poruszają się na czworakach, ale jedna z nóg nie dotyka podłogi. Co jakiś czas „pieski

siedzą w klęku skulnym.

atlasach zwierząt lub w internecie z pomocą Rodzica ilustracje zwierząt domowych z czterema łapami, podają ich nazwy i pokazują pozostałym dzieciom. Dzieci dokonują

nazw zwierząt, np.: kot, pies, chomik, mysz.

zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Kart Pracy 4 str 14. zwierzątkiem domowym. Wybrane

dzieci opowiadają o zabawach ze zwierzęciem domowym na podstawie ilustracji w KP4.14. Na koniec dzieci wykonują

kociątka” klęczą obok swoich „misek” ają się i naśladują picie mleka językiem z miski. Na hasło: Kotki na

chodzą na czworakach między miskami. Na hasło: Kotki piją mleko! – wracają do swoich

łów odpadowych. Dzieci mają do dyspozycji rurki po papierze toaletowym, farbki, nożyczki, klej. Każde dziecko ma dwie rurki. Z jednej odcina

jest to głowa psa. Na papierze rysuje i wycina uszy, które dokleja tułowia dokleja cztery nogi, wycięte z tektury lub brystolu i ogon – zrolowany

kawałek papieru gazetowego. Następnie mocuje głowę do tułowia i dorysowuje lub dokleja według własnego pomysłu. Zdjęcie poglądowe

zabawa ruchowa z elementem czworakowania Dzieci naśladują chód psa z poruszają się na czworakach, ale jedna z nóg nie dotyka podłogi. Co jakiś czas „pieski

Wtorek 26.05.2020 To, co pływa, gryzie, piszczy 1. „Ile łap w koszyku” – zabawa dydaktyczna. Mamy przygotowanych 5 sylwet psów (mogą być maskotki- pieski, misie, kotki itp.) oraz kontur kosza dla psa (lub prawdziwy koszyk). Powinny być widoczne wszystkie 4 łapy. Dzieci mają przed sobą liczmany (guziki, patyczki, klocki) – ok. 20 dla dziecka oraz komplet liczb i znaków z Wycinanki 48–49. Wkładamy pierwszego psa do koszyka i zadajemy dzieciom pytanie: Ile jest łap w koszyku? Dzieci odpowiadają. Wyjaśniamy: zero dodać cztery równa się cztery, dzieci układają właściwe działanie. Dokładamy drugiego psa i pytamy: Ile jest łap w koszyku? Dzieci odpowiadają, wyjaśniamy: cztery dodać cztery równa się osiem. Dzieci układają właściwe działanie. W analogiczny sposób postępujemy do momentu, aż wszystkie psy będą w koszyku – dzieci nie muszą już układać działań z liczb i znaków. Następnie wyjmujemy po jednym psie z koszyka i zadajemy to samo pytanie. Gdy wyjmiemy ostatniego psa (zbiór pusty), także zadajemy to samo pytanie. Dzieci manipulują liczmanami lub obliczają na palcach albo w pamięci. 2. W sklepie zoologicznym – rozmowa na temat wiersza Bożeny Formy. Zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Kart Pracy 4 str. 15; wprowadzenie liczby 10. W sklepie zoologicznym Bożena Forma Ulicami miasta idzie Maciuś z mamą. Nagle przed sklepem na chwilę przystanął. W sklepie pełno zwierząt: myszki i szynszyle, kolorowe ryby. Skąd ich tutaj tyle?! Papugi, kanarki, jest też morska świnka, a w akwarium mieszka żółwiowa rodzinka. Może da się wreszcie namówić dziś mamę i Maciuś wymarzone zwierzątko dostanie. Dzieci udzielają odpowiedzi na pytania: Przed jakim sklepem przystanęli Maciuś z mamą?; Jakie zwierzęta zobaczył Maciuś?; Jak wygląda szynszyla? – jeśli dzieci nie wiedzą, mogą odszukać ilustrację w albumach z kącika zoologicznego lub internecie. 3. „Zapoznanie z cyfrą 10”- Przygotowujemy sylwety zwierząt, ale mogą być także maskotki, których jest 9 sztuk. Sylwety lub maskotki są ułożone w szeregu. Dzieci przeliczają je, pokazują na palcach, ile ich jest i oznaczają właściwą liczbą. Potem dokładamy po jednym zwierzęciu i dzieci znowu przeliczają i pokazują na palcach ich liczbę. Przed oznaczeniem przez dzieci liczby zwierząt cyfrą, demonstrujemy liczbę 10 na planszy. Link do planszy poniżej: https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/02/CYFRY-10.pdf Dzieci opowiadają, jak ta liczba wygląda, określają, z której strony stoi 1, a z której 0 i dopiero potem podpisują nią zwierzęta. Na koniec dzieci wykonują ćwiczenia z Kart Pracy 4 str 15. 4. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych nr 6 – „Sportowcy”. – „Rozgrzewka sportowca” – dzieci swobodnie biegają po sali. Uczestnicy na sygnał wykonują następujące zadania: jeden gwizdek (lub klaśnięcie czy inny sygnał) – przechodzą

z biegu w podskoki; dwa gwizdki do przodu i do tyłu; trzy gwizdki – „Piłkarze” – dzieci stają w luźnej rozsypce i wykonują polecenia, naśladując ćwiczących piłkarzy: skłony głowy w przód i w tył; naśladowanie odbijania piłki głową; bieg w miejspodbijania piłki prawą nogą; naśladowanie podbijania piłki lewą nogą.– „Kolarze” – dzieci leżą na plecach na dywanie. Nogi podnoszą wysoko w górę i naśladują pedałowanie na rowerze. Na przemian wykonują wolne ruchy – zjeżdżają z góry. – „Pływacy” – na podłodze kładziemy kocyk (panele, kafelki Dziecko kładzie się na brzuchu na kocyku i przesuwa podciągając się rękoma.– „Skoczkowie” – dzieci stoją luźno, na sygnał wykon – „Gimnastycy” – dzieci maszerują po całej sali, plecy mają proste, ramiona ułożone wzdłuż tułowia, kolana podnoszą wysoko do góry, powietrze wciągają nosem, wypuszczają ustami. 5. „Akwarium” – zabawa muzycznofarby oraz pędzle. Przy spokojnej melodii malują fale lub pętle od lewej strony kartki do prawej w tempie słuchanej muzyki. Następnie wycinają z kolorowego papieru rośliny i naklejają je nZ tektury wycinają kształty rybek i ozdabiają je. Z kolorowych tasiemek i sznurków doklejają im ogony. Z rozsypanki literowej (Wycinanki 45dzieciom wzór wyrazu. Zdjęcie poglądowe poniżej:

z biegu w podskoki; dwa gwizdki – przechodzą z biegu w marsz połączony z wymachami ramion do przodu i do tyłu; trzy gwizdki – przechodzą z biegu w marsz na czworakach.

dzieci stają w luźnej rozsypce i wykonują polecenia, naśladując ćwiczących piłkarzy: skłony głowy w przód i w tył; naśladowanie odbijania piłki głową; bieg w miejspodbijania piłki prawą nogą; naśladowanie podbijania piłki lewą nogą.

dzieci leżą na plecach na dywanie. Nogi podnoszą wysoko w górę i naśladują pedałowanie na rowerze. Na przemian wykonują wolne ruchy – wjeżdżają pod górę, i

na podłodze kładziemy kocyk (panele, kafelki – powierzchnia musi być śliska). Dziecko kładzie się na brzuchu na kocyku i przesuwa podciągając się rękoma.

dzieci stoją luźno, na sygnał wykonują jak najdalszy skok w przód.dzieci maszerują po całej sali, plecy mają proste, ramiona ułożone wzdłuż

tułowia, kolana podnoszą wysoko do góry, powietrze wciągają nosem, wypuszczają ustami.

muzyczno-plastyczna. Dzieci mają do dyspozycji kartki A3 i kolorowe farby oraz pędzle. Przy spokojnej melodii malują fale lub pętle od lewej strony kartki do prawej w tempie słuchanej muzyki. Następnie wycinają z kolorowego papieru rośliny i naklejają je nZ tektury wycinają kształty rybek i ozdabiają je. Z kolorowych tasiemek i sznurków doklejają im ogony. Z rozsypanki literowej (Wycinanki 45–47) układają wyraz akwarium –dzieciom wzór wyrazu. Zdjęcie poglądowe poniżej:

przechodzą z biegu w marsz połączony z wymachami ramion przechodzą z biegu w marsz na czworakach.

dzieci stają w luźnej rozsypce i wykonują polecenia, naśladując ćwiczących piłkarzy: skłony głowy w przód i w tył; naśladowanie odbijania piłki głową; bieg w miejscu; naśladowanie

dzieci leżą na plecach na dywanie. Nogi podnoszą wysoko w górę i naśladują wjeżdżają pod górę, i ruchy szybkie

powierzchnia musi być śliska). Dziecko kładzie się na brzuchu na kocyku i przesuwa podciągając się rękoma.

ują jak najdalszy skok w przód. dzieci maszerują po całej sali, plecy mają proste, ramiona ułożone wzdłuż

tułowia, kolana podnoszą wysoko do góry, powietrze wciągają nosem, wypuszczają ustami.

plastyczna. Dzieci mają do dyspozycji kartki A3 i kolorowe farby oraz pędzle. Przy spokojnej melodii malują fale lub pętle od lewej strony kartki do prawej w tempie słuchanej muzyki. Następnie wycinają z kolorowego papieru rośliny i naklejają je na kartkę. Z tektury wycinają kształty rybek i ozdabiają je. Z kolorowych tasiemek i sznurków doklejają im

– można pokazać

6. Zabawa z piosenką pt. „Kundel bury”. Link do piosenki poniżej https://www.youtube.com/watch?v=WBNzkZ-53ns „Kundel bury” 1. Gdy był mały to znalazłem go w ogródku i wyglądał jak 49 smutków Taki mały, taki chudy, nie miał domu ani budy więc go wziąłem, przygarnąłem no i jest. Ref. Razem ze mną kundel bury, penetruje wszystkie dziury. Kundel bury, kundel bury, kundel bury fajny pies. 2. Gdy jest obiad to o kundlu najpierw myślę, gdy jest brudny to go latem kompie w Wiśle Ma numerek, ma obroże i wygląda nie najgorzej, chociaż czasem ktoś zapyta: Co to jest? Ref. Razem ze mną kundel bury… 3. Ludzie maja różne pudle i jamniki, ale ja bym nie zamienił się z nikim. Tylko mam troszeczkę żalu, że nie dadzą mu medalu, bo mój kundel to na medal przecież jest. Ref. Razem ze mną kundel bury…x2 Ćwiczenia do piosenki: – Aktywne słuchanie piosenki – podczas słuchania dzieci siedzą wygodnie i wykonują dowolne ruchy górną częścią tułowia, rękami, głową. – Rozmowa na temat treści piosenki – dzieci starają się odpowiadać na pytania cytując tekst. – Realizują rytm piosenki – klaszcząc, tupiąc, wybijając rytm na woreczkach dwiema złączonymi rękami, ręką wiodącą, ręką drugą i znowu ręką wiodącą. – Analiza słuchowa zdań z piosenki na wyrazy – wystukiwanie ich liczby dłonią o podłogę. – Analiza i synteza słuchowa sylabowa wybranych wyrazów – wyklaskiwanie sylab, liczenie sylab. - Nauka pierwszej i drugiej zwrotki piosenki, próby śpiewania z melodią w nagraniu i bez. Środa 27.05.2020 U weterynarza 1. „U weterynarza” – oglądanie filmu o pracy weterynarza. Dzieci zwracają uwagę na wystrój gabinetu, sprzęty znajdujące się w nim. Po obejrzeniu filmu dzieci odpowiadają na pytania dotyczące pracy weterynarza, np.: Jak nazywa się lekarz, który leczy zwierzęta?; Na czym polega praca weterynarza?; Kiedy weterynarz jest potrzebny zwierzętom? Link do filmu poniżej: https://www.youtube.com/watch?v=xP4hHKNS6s8

2. „Przygoda Reksa” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Kart Pracy 4 str 16. Dzieci wycinają ilustracje i porządkują je, układając w szeregu. Na ich podstawie tworzą opowiadanie – Zaczynamy słowami: Pewnego słonecznego dnia…, i wskazuje kolejne dzieci, które dopowiadają zdania. Na koniec dzieci naklejają ilustracje w odpowiedniej kolejności. 3. „Wąż idzie do lekarza” – zabawa ruchowa. Dzieci siedzą na dywanie w siadzie prostym. Starają się poruszać do przodu bez zginania kolan. Unoszą lekko do góry – raz jedną raz drugą nogę wraz z biodrem i pośladkiem i przesuwają się do przodu. 4. „W lecznicy” – praca plastyczna. Dzieci rysują to, co najlepiej zapamiętały z oglądanego filmu o pracy weterynarza. 5. „U weterynarza” – zabawa tematyczna. Dzieci organizują sobie zabawę w weterynarza – wyznaczają miejsce, gromadzą potrzebne materiały (ustalają, co będzie strzykawką, co stetoskopem itd.). Wyznaczają dla siebie role, określają zasady zabawy. Pomagamy im przygotować odpowiednie napisy, np. lecznica, lekarz. 6. Gimnastyka dla smyka przy muzyce (instrukcja ćwiczeń w filmie w linku) https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc Czwartek 28.05.2020 W zoo 1. „W zoo” – zabawa słuchowa. Dzieci słuchają nagranych odgłosów i starają się je nazwać. Przy powtórnym słuchaniu, nazywają je samodzielnie. Następnie zadaje pytanie: Czyj głos słyszeliśmy jako pierwszy / trzeci / czwarty? Link poniżej (zwierzęta egzotyczne od czasu :0.52 do 1.34) https://www.youtube.com/watch?v=hNSYN4ZHMOU 2. „Jestem rak – czytam wspak” – zabawa wzrokowa. Dzieci dostają kartoniki z wyrazami: rak, sok, mak, koty itp., napisane pismem lustrzanym. Przy pomocy lusterek starają się je odczytać. 3. Wycieczka do zoo – rozmowa na temat wiersza Bożeny Formy. Wycieczka do zoo Bożena Forma Do zoo dzisiaj wyruszamy, skromny bagaż zabieramy. Każdy niesie plecak mały, a w nim ekwipunek cały. Pelerynę, z daszkiem czapkę, mały soczek i kanapkę. Jest aparat, zatem dzisiaj będzie zdjęcie obok misia. ‘ Już bilety są kupione, więc ruszamy w prawą stronę. ] Pełno krzewów dookoła, nagle dziwny głos nas woła. Spoglądamy, a przed nami basen z małymi fokami. Szybkie, zwinne, wciąż nurkują, różne sztuczki pokazują. Zaraz obok jest żyrafa, a z nią mama oraz tata. Długie szyje wyciągają, z góry na nas spoglądają. Tuż za nimi niedźwiedź biały zanurzony w wodzie cały. Słońce daje się we znaki, upał jest nie byle jaki. Trochę z boku wielka skała, a tam lwia rodzina cała. Lew w półcieniu jak głaz leży, bacznie wszystkich wzrokiem mierzy.

Na polanie wielkie słonie, ktoś wyciąga do nich dłonie. ] Tak nie wolno! Zapamiętaj! Wszak to dzikie są zwierzęta. Są flamingi i bociany, barwne kaczki, pelikany. Jastrząb, orzeł, oraz sępy, każdy z nich ma dziób zagięty. Koło klatki z niedźwiedziami pełno dzieci z rodzicami. Misie pięknie się kłaniają, śmiesznie głowy przechylają. Była także pani zebra, lecz przed chwilą gdzieś pobiegła. Widać Emu, piękne lamy i gazele jak z reklamy. Oto tygrys w pręgi cały, łowczy z niego doskonały. Wspominając dawne życie, o wolności marzy skrycie. Pora kończyć tę wyprawę, chociaż wszystko tu ciekawe. Chętnie kiedyś powrócimy, resztę zwierząt zobaczymy. Dzieci odpowiadają na pytania: Jakie zwierzęta są wymienione w wierszu?; Jakiego zwierzęcia dzieci nie zobaczyły, bo gdzieś pobiegło?; Jakie ptaki widziały dzieci w zoo?; Dlaczego zamyka się zwierzęta w ogrodach zoologicznych?; W jaki sposób możemy pomóc zwierzętom w ogrodach zoologicznych? 4. „Czy jest tu głoska z?” – zabawa dydaktyczna; Wypowiadamy dowolne wyrazy; gdy dzieci usłyszą głoskę z, wykonują umówiony wcześniej ruch, np. podnoszą się i siadają na miejsce. Głoska na początku, w środku, na końcu wyrazu. 5. Zapoznanie z literą z, Z na podstawie wyrazów: zebra, Zuza – Wypowiadanie całego wyrazu, – Wypowiadanie kolejnych sylab połączone z klaskaniem – liczenie sylab (ze-bra, Zu-za) – Wypowiadanie kolejnych głosek (z-e-b-r-a, Z-u-z-a) – Podawanie przykładowych wyrazów z taką samą głoską na początku, jak w wyrazie podstawowym (zegar, zoo, Zosia) – Podawanie przykładowych wyrazów z głoską odpowiadającą wprowadzanej literze w innych pozycjach: w środku i na końcu wyrazu. (koza, waza) – Demonstracja nowej litery drukowanej i pisanej, małej i wielkiej z wykorzystaniem planszy w linku. https://eduzabawy.com/wp-content/uploads/2017/10/alfabet-tabliczki_000012.jpg – Modelowanie litery pisanej – z plasteliny, z drucików, pisanie kaszą itp. - Praca w Kartach Pracy 4 str 17 – prezentacja liter z, Z. Wyszukiwanie litery z w tekście, analiza i synteza słuchowa wyrazów; próby odczytywania sylab z poznanych wcześniej liter i całych prostych wyrazów; rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej. 6. „Słoń toczy kłodę” – zabawa ruchowa. Dzieci dobierają się w pary z rodzicem. Dziecko z pary kładzie się na podłodze na plecach z rękami wyciągniętymi wzdłuż tułowia. Rodzic jest słoniem i ma za zadanie przetoczyć kłodę drzewa w inne miejsce – turla dziecko do przodu. 7. „Paski zebry” – zabawa grafomotoryczna z wykorzystaniem Piszę i Liczę 70. przygotowujemy tacki z piaskiem i kartki A4. W trakcie recytacji rymowanki: Zebra paski ma, zebrę lubię ja.

Recytując rymowankę dzieci kreślą kształt litery z najpierw w powietrzu, potem na białej kartce lub tacy z piaskiem lub kaszą. Zwracamy uwagę na kierunek i dokładność kreślenia. Na koniec wykonują ćwiczenia w Piszę i Liczę 70. 8. „Zwierzęta w zoo” – malowanie farbami. Dzieci malują swoje ulubione zwierzę egzotyczne. Piątek 29.05.2020 Uwaga! Nieznajome zwierze 1. „Kto więcej” – zabawa dydaktyczna. Dzieci, mając do dyspozycji sylaby z Wycinanki 50–54, układają dowolne wyrazy; odczytują je i wyjaśniają ich znaczenie. 2. „Uwaga! Nieznajome zwierzę” – rozmowa z dziećmi na temat ilustracji w Kartach Pracy 4 str 18. Zadajemy dzieciom pytania: Co to jest obce, nieznajome zwierzę? O czym należy pamiętać, kiedy spotkamy gdzieś nieznajome dla nas zwierzę, np. psa? Jak powinniśmy się zachować, gdy podczas spaceru widzimy za siatką psa? Jak powinniśmy się zachować, gdy podczas pobytu w zoo oglądamy zwierzęta na wybiegu, np. słonia, żyrafę lwa, foki? Dzieci wypowiadają się na temat kolejnych ilustracji w KP4.18; oceniają zachowania poszczególnych osób w przedstawionych sytuacjach. Następnie wykonują ćwiczenia w KP4.18. 3. „Żółwie w terrarium” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Piszę i Liczę 71. Każde dziecko ma komplet kostek domina (W 31), liczby oraz znaki z W 48–49. Zabawę zaczyna Rodzic – losuje jedną kostkę (np. kostkę z pięcioma i dwoma oczkami) i pokazując ją dzieciom, mówi: W moim terrarium jest pięć dużych żółwi i dwa małe; pięć i dwa to siedem. Następnie układamy działanie: 5+2=7. W następnej kolejności kostkę domina losuje dziecko i zabawa toczy się w taki sam sposób. Na koniec dzieci wykonują ćwiczenia z Piszę i Liczę 71. 4. „Spacer po zoo” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem Czytanki 72–73. Dzieci wykonują ćwiczenia w Cz 72–73 – odszukują literę z w tekście, nazywają zwierzęta, odczytują wyrazy i zdania. 5. „Kodeks” – zabawa dydaktyczna. Dzieci redagują zasady bezpiecznego zachowania się podczas spotkań z nieznajomymi zwierzętami, np.: Trzymamy ręce z dala od ogrodzenia, za którym jest zwierzę! Stoimy bez ruchu, gdy pies nas wącha! Nigdy nie dotykamy nieznanych zwierząt. Gdy chcemy pogłaskać psa, zawsze musimy o to zapytać jego właściciela. W zoo stoimy za barierkami! Dzieci wykonują ilustracje do zapisanych przez rodzica zasad i przyklejają je obok właściwego zdania. 6. „Mama da mi bułkę” – zabawa relaksacyjna. Dziecko siedzi za Rodzicem. Recytujemy tekst wierszyka, a dziecko wykonuje następujące ruchy: Mama da mi bułkę, bułkę dam pieskowi. (dzieci rysują owale obiema rękami na plecach rodzica) Piesek da mi skórkę, skórkę dam szewcowi. (dzieci rysują prostokąty) Szewc mi zrobi buty, buty dam sędziemu. (dzieci delikatnie stukają palcami w plecy) Po co one jemu? Tego nie wie nikt, (dzieci rysują na całych plecach znak zapytania) Zresztą sędzia znikł! (dzieci zasłaniają delikatnie uszy rodzica).

7. Gimnastyka Ćwiczenie 1. Marsz dookoła pokoju z przyrządem (może być mała poduszka lub maskotka, klocek, woreczek ryżu lub kaszy itp). Kto potrafi położyć przedmiot na głowie, pomaszerować, pobiegać, usiąść skrzyżnie i nie zgubić go? Spróbujcie — może się uda. Ćwiczenie 2. Ćwiczenie tułowia — skłony w przód: Usiądźcie skrzyżnie, włóżcie przedmiot pod brodę i przytrzymajcie go, ręce połóżcie na kolanach. A teraz skłońcie się daleko w przód, lekko odchylcie głowę i wypuśćcie przedmiot na podłogę. Podnieście go ręką, włóżcie pod brodę i powtórzcie ćwiczenie. Ćwiczenie 3. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Połóżcie się przodem, wesprzyjcie się na łokciach i zróbcie z dłoni lornetkę. Popatrzcie przez lornetkę. Ćwiczenie 4. Ćwiczenie równowagi: Połóżcie woreczek na stopie. Idźcie ostrożnie, opierając się na pięcie i uważajcie, aby woreczek nie spadł. Rzućcie woreczek stopą w górę i złapcie. Połóżcie woreczek na drugą nogę i spróbujcie iść tak samo. Ćwiczenie 5. Skręty tułowia i ćwiczenie równowagi: Poszukajcie sobie miejsca na sali. Stańcie teraz na jednej nodze, drugą podnieście zgiętą w tył. Spróbujcie położyć przedmiot na odwróconej stopie (podeszwie). Zmieńcie nogę i spróbujcie jeszcze raz wykonać ćwiczenie. Ćwiczcie kładąc woreczek raz na jednej, raz na drugiej stopie. Ćwiczenie 6. Rzuty: Podrzućcie przedmiot w górę i złapcie. Nie pozwólcie, aby upadł na podłogę. Ćwiczenie 7. Podskoki: Włóżcie przedmiot między stopy (ustawiony pionowo). Skaczcie obunóż w miejscu i nie wypuśćcie — trzymajcie go mocno. Kto potrafi, niech spróbuje skakać obunóż w przód i w tył. Ćwiczenie 8. Wyciszenie - kładziemy się na podłodze i przedmiot umieszczamy na brzuchu. Oddychamy głęboko, starając się aby przedmiot się uniósł. Powoli wstajemy do siadu skrzyżnego. Siedzimy chwilę bez ruchu z przedmiotem na głowie, tak aby nie spadł. Głęboko oddychamy. Opracowała: Małgorzata Milanowska