Συν Τω &εω.

EXERCITATIONES PHILOLOGIEIN

ΜΑΤΤΗΤΙEVANGELIUM

EJUSQUE

ETAPHRASINQUARUM ■- - -

ΡARMEM XXLCONSENS. AM-PLISS. FACULT. PHILOSOPH.

IN REGI/4 ACABElkt A UPS/iLIENSI,

PR.®3IDE,MAG. JOHANNE

FLODERO.Gra-c. Lit. PROF. Reg. et Ord.

PUBLICE VENTILANDAM SISTITStipendi^riüs Zedeitzianü»,

GUSTAVUS FRID. STILMAN,■QSTROBOTHNIENSiS.

IN AUDIT. CAROL. MAJ. DIE XXIII. MAJ.Anni MDCCLXXI.

Η. Α. Μ. v S.

upsalia:,AiüD JoH« Edman, Reg. Acad. Typogr,

KongL Maj:fts TroTjenäre och Lands CamrerareHågädle Herr

CARL JOHAN STILMAN,I yn LI . larrftsT? A I i :·

Dygdädla FrunBRITA CATHARINA WIDBOM,

A -Fy. %**Jm '■.*<*«" ' C* Å fMine Huldaile Föräldrar.

'■·§' i 0 "*% -t *?' ß- · *** · at

FV« vifar ßg, dä jag Ur målning gifvai-/ Af Edert bjeftelag ofb med ett drag befkrifvaEr bmbet och mitt nit, Er cmforg och mm pligt:Men acb! bur aleriedd att tackfamhet forklata i

Då uttryck fela mig ccb pennan ej vil JvaraMot ämnets vidd ocb vigt.

Dock! täncker jag, en hand, Awwv bjeip #«§· aldrig felat^Som mig alt onfkligt godt fä åfverfiodigt delat,Som altid it trakts är, at fylla mitt bebof,

Hur fkuUe^ den väl nu, fig hinna undandragaOcb ej på vanligt vis för godt heb giltigt taga: Mitt ringa vördnads prof iOm jng, i detta hopp, får deffa bladen lämna,Så kan jag^ med alt. fhäl min af/igt vunnen nämnaMin ömkan vinnes ock, när J, med ymnigt mättAf hälfa, -ßnneslugn, ßrηejelfe och ära, ·|Fä9η, af Fbrjynens band, i flera är uphära

Alt på mig användt godt,Mine Huldaile Föräldrars

iycligiie SonG. F. STILMAN.

φ&

H"

A D.

. Math. V: 27,

Hjcéfowrff, or/ reis Άξχοιίοιε · & μοιχευσεις. Nolleft, cur mordicus adhserelcamus fpecialiori illinotioni, qua & Hehraeorum e^j, quo utitur la-

lor legis Exod. XX: 13. ad quam heic Salvator refpicerevidetur, & ipfi refpondens Gra^corurn μοιχευειν uiurparidicuntur de ftupri confuefudine, quam nuptus faciat cumnupta: quaii ifta Μofai ca fan&ione non prohibitas eflentinceilae cupiditates iilas, quibus matrimonii vinculis folu-ti invicem inardefcant. Ut enira daremus e(Te illam ver-borum horunce fpecialem & frequentiorem notionem,religioni tarnen eile debet, iftam hiice vindicando locisfibulam quaii humanas libidini laxare: inprimis quumpaffim in Mofa-eis icriptis luculenciffima ex(leηt oocu-men ta, unde conficiatur etjam Judaicae genti interdictumfuiife iSJegkima Venere quacunque. Et certe praterea,qui id onvii ftudio laborant, ut maximam impudicitiseρ te t· ig is vinculo eximant, illi parum invenient prar-fici : in gr ι co verbo μοιχευειν, quum illud asque ac co-gn ; vocabula referri nonnunquam deprehendantur ad2, honeftum quemcunque concubitum defignandum :ut quum Jupiter dicitur a LUCIANO μοιχευααι την Act·

an ie vocat μοιχί^ιον τχΕξμχ a), quem tarnen nul-li ie Dearum tasdis jugalibus ioeiafle conftat. Unde eti-am Lexi cographi, HESYCHIUS & SVIDAS, exprimuntμοιχύε per ?rofvé?s·, & in Etymologico Magno vocatur μοι-χος o ποςνο?, o tcc μη τΐξέτιοντοο πξάττκν. Sed fic tarnen, ut

Μm Sue-/7) Θέων Λαλογ: τicovos nyp εςμα p. τη» 12$,

2$0 Math, V: v. 2g.

Sueeanam verfionem folicitemus, e re non eife pucamus,quurn ejus au£tor magis refpexiile videacur ad loquen-di rationem commum uiu confirrnsram, quam ad fpe»\cialem il lam notionem, quam Suecum vocabuium in ci-vili jure obtinuit.

V. 2g.'Eyco Je λέγω υμ7ν, ert πäs ο βλετίων γυναίκα 7ίξοζ Το

«πάυμησκι αυτής, η οη ψοίχευρεν αντνν εν τη καξό'ΐα αυτχ. Iiie-pta Phariiacorum & Seribarurn gloflémata ka refutat fum-rous légum interpres, ut oftendaf, non externum tantumadulterii aTum, ied Iibidinoium quoque oeuiorum con-tuitum eile criminofum: quod quidem dogma hon ηα·vum prorfus aut in Judaica gente inauditum fuiffe pro-baverint illa Magi (trorurn temmonia., qnar HACKSPA-NÖS b) BUXTÖRFiUS c) & ODHÉL1US dj conges-iere. Sed dignum tarnen viium Salvatori , quod "ju-dtcorum animis. penitus inculcarecur, quam ea magnamillorum partem imbusfie opinio videatur, qua (i fexti prsr-Cepti rigori iatisfaceret, qui a violandis feminis feie ab-flineretj aut excufabiie fairem peccatum commicteret, cu¬jus eilet tantum temerata voluntas. Neque vero Genti-liutn iapientiores non perfpexerant , fuam pudiqitiar ra¬tionem haud conflare, Γι inceilus elTet animus quamvisnulla labe corpus macularetur. Nam Seneca ait: inceflaeß etjam fine ftupro, qu& cupit ftuprum. Ft OVID ί US:

Ut jam fervaris heue corpus adultera mens efi;Omnibus excltißs intus adiäter erit.

Ceferum, quod SUETONiO eft; contentis & tumentibusoculis projequi, & PLAUTO, biantibus oculis videre femi-nam

, id Sacro ScriptOfi eil βλεπειν γυναίκα 7Ipqs το επ&υμησαι αυτής. Confuevere enim Grseci feriptores, pecu-liari notione, το επι&υμε7ν tribuere iilis, qui venerea cu-

Ρ»'

b) de uju lib, Βab. c ) in Lex Palm, d) de Synag. bifr.

Math, V f v. 28, 29 j 3°-

piditate incenfi vel ad nuptias vel ad ftuprum feminamexpetant: id, quod pluribus exemplis probatum iveruntF.LSNFRUS, KYPKIUS & VRIEMOET. Neque tamende eo hic loqui Salvntorem exiftimamus, qui eo fine& confilio feminam adfpexerit, ut concupifcentiam irri-tet & accendat, utpote cujus animus jam ante contubtum noxius iit: fed de eo potius, cujus exteriör adfpe-&us interiori corruptelx pra:ierit, ita ut prajpoiitio tt^osnon finem defignec, fed eventum, & fit tjptjcrea, idem ac ωςε ΙπιΒυμησαι» adeo nt concnpijcat vel do ¬rne concupifcat: quomodo haec particula ufurpatur 1 Job.V: 16. iccv tis É-η τον /χοελφον ecvrS αμκ^τάνοντού άμαςτίανμ"ή tiqcs Bocvoctov &C. ibi enira οομούςτΐοο πξοε Bocvxrov voca-tur peccatum, quod mortem g'gnat. Jtaque, nollxa qui-dem fententia, re&ius expreileris ienfum, fi SuecanumMetaphraiin, ( Hvilken [om fer pa ena quinno till at begä¬ra henne) in hane formam mutaveris: Hvilken fom Jer päen qvimia, fä at ban far olofligt begär till henne, vel, Hvil¬ken fom fer på en qvinna med oky/k begärelfe &c. quomo-

itat, jn protanorum lenpris occurruiit: at ipfis cognatumσγ.χνδκΚγιΒξον ufurpatur in fenfu metaphorico ab ARI-STOPHANE e), cui σκοονάάληΒξα έπων izccvcci, eil tendereverborum decipulas, quibui quis capiatur & irretiatur,quum proprie traccvfiet/JiSfet Wocvu^exponente HESYCHIO,fit in mufcipula paxillum funiculo adligatum erigere e-fcamque ei inierere, quam mus arrodens ipfum paxillumin fe evertaf. Eftenim, ue HESYCHIUS ille & POL«

Μ m 2 LUX

é) χχκξν. v. CSä.

äjä Math. Vt 2p) 30.

LUX volun.t, (Tz&vociA?ftfoV) το ενι<0μϊνον ngy σκαζομενον enur-rocAiov h ra'is μνχγξΜε , Onde etjam conhcitur, ex illo-rum mentc aucVorum, a quibus nee SCHOLiASTES A-RISTOPHÄNiS diiieaiu , ocigmem vocis eile verbumσκάζειν, claudicare, ERASMUS eumque fecuti, STEPHA-NUS , MARTiNlUS:. aiiique, ex eodem iiio fönte d<?du·cunt Sacris familiäre fcandalum: ita enim ad hsec ΗIΕ¬ΚΟΝYMI verha f) cy/dKov Sc σκάνόοίλον aptid Gracos exίtffenfiom cf ruinα nomen aeeepit^· ioquitor ERASMUS; Er-runique duSlum videtur α σκάζω i. e. clmtdico, quod objeSlumoffendiculum cogät claudicare & adruinam tendiere. In hocjenfu proprio occurtt Judith. V: i. ervto) rus 010-$8S rrjs oi-sr.ZjS συνεκλεισαν ngf eSqzeiV εν reis meliois σκάνοοο'·λ«. Sed' πec dekerunt e Grammacicorum turba , quiσκάνααλΰν, sque ac <rxavåxÅri&fw9 dieant efle lignum incur-vum, quo tendicula kflrmeatur, & in quod inpingens a-nimal ipiam in fe decipulam fubita ruina evertat. Si-ve vero σκαίν^χλον, propna nqt'one, dicas Hgnificare ob-ftaculum pedtirn , quod in via infidioie ponatur, iivelignum iliud in decipulis, quod animalcula in perniciernpriecipitet, certum tamen eft, metaphorico iénlu , quifacris fcriptoribus frequentatur, quidquid nos in curfuChrifUanismi & via, qux ad falutem ducat, vel rerrso-rari, vel impedire prorfus poteft, axuvpufa nomine no*tari: quemadmodum is dicitur σκΗνΜλΙζειν rW, qui fcan¬dalum objecerit, h. e, cauila fuerit, cur quis inapedia-tur, quominus inofFenio curfu in falutis via pergat. Sue-cus interpres non inepce redd it, vara till jbrargelje {omβ ar at titt bogra öga dr tig till fårargeIfe h Sednecob-ibbirnus, fl quis dicere maht : om titt oga vill bringatig på fall, i någon fnara ( quomodo Anelus habet ifyour rigbt eye infnareyou\ reta tig till fynd, aut alia utiforma, quae vim Grcrci verbi adiequatur. In confeilo

- k - -β-

t /) CWtra telag. Lib, 2.

Math. V: 29 5 30.

enim eile putamus, fi ad litteram fpe&emus, hunc efteverborum Chrifti Ten Tum: ii dexter oculus tibi öfFendi-culum objecerit, h. e. ii oculi riiinifterio menti offeratur,ad quod ofFendat, ea iilicia & fomeota admoveanttir,quibus peccandi iibido accendatur, erue potius oculum,quam ut illo te induci in malum patiaris« Ceterura ve-ro quarri hoc loco folet, an ita ad vcrbum explicandunafit Salvatons monitum, ut dicamus ullius praecipi mem-bri exciTiönem & amputationem, Γι quidem libidinis ad-rniniftrum deprehendatur efte. Non defuere, fatcmur jqui hane explicandi viam fint ingrefii: verum, ut iftaro& nos fequamur nullius auftoritate induci poflumus. Ni¬hil enim attinet oculum fibi erucre, quoa eas exhibetimagines , quibus prava? cupiditati faces iubdantur, iiipfa radix alte fixa in mente non recidatur, Juvat nonnunquam vitiatum membrum réfccare, nc, latius ier-pente contagione, totum corpus eadern ruina involva«tur: verum non ea eil corporis ahimaeque conjunilio,ut h'ujus Talus redimi queat illius mutilatione: Saeviasquantumlibet ferro & igni & ungvibus in corporis mern·bra externa, vigebunt nihiio tarnen minus ifti ftimuli,quos menti admovet caro. Ut vero non facile nobisperfvaderi patiämur, tillä nos lege obftringi ad mutilan-dum corpus , non ideo tarnen in illorum tranfire lubetcaftra, qui allegorias (cilati, oculi dextri & manus dex·trae nomine, intelligi autumant, vcl confiliarios & mini-ftros, vel amicos & cognatos, vei intelle&um & ratio«ncm, vel aliud quidpiam, quod in iroagine corporismembrorum exprefium Tibi eernere videntur, c^ui funtadfingcndum ingeniofi. Nobis fimplicifilma viuctuf illo*rum explicandi ratio efie, qui verba chrifti continerea·junt aliquid 7τ&,ξοιμιω$αζ, atque oculi manusque nominedefignari, quidquid Carum nobis & pretioium tuerif: utfic jubeamur noftram quacrere falutcm etiam cum diipen-

Mm 3 6 dio

254 Math. V: 29, jo.dio & defpechi rerum^ quarumcunque predofiiTirnarum,imroo ctiam corporis ipfius integricatis, fi quidera indeexifteret aliquid,quod quoqaam modo nos in fancfitatisihdio remoraretur. Cohsrent autem hi duo verficuii itacum praicedenti, ut Chriftus oblique videatur occurrereobjeåioni, quam formare quisquam poilet, adrepta indeoccafione, quod dixerit ipfum etjarn libidinofum femi-narum adipeåum aliquid criminis habere: Si enim cui*quam in mentem veniret dicere, oculos eruendos eilepenitus, fii quidem, quac ex illorura contuitu faciliime na-icatur, culpa carere vclimus, refpondetur heic per «νθ-v7.τοφοξάν : ornnino, fi cum bis oculis, qui adeo funt tibicari, Talus obtineri non poilit, eruc illos, & quidquidprarterea pretiofi habueris perdas potius, quam ut vel mi¬nima te labe commaculari finas. Quum ergo ita fit, nonincommode dixeris particulas Jg, qua comma 29 cumantecedenti conjungitur, eandem heic habere vim ac reSv, igitur: quomoao Math. XVIIT. 7. g. ex inje&a men-tione mali, in eos expetituri, qui icandalum moveant, i-dem infertur monitum, intervenierte eadem vocula ie,neque infvetum eile conftat profan is icriptocibus adhibe-re ro $ε, ubi aliquid traditur, quod ex antecedentibusfiuic. Id, quod prolato ex DiOBORO SICULö exem-

plo probat CASP. FR. MUN THE f) Qua proprer fi ejusparticulae rationem in Suécana Methaphrafi habendemeile putaveris, dicas: tberfåre, om titt Högra oga år cigtill forargelfe &c.

v. 31.οε f en os ccy oc7FoAi>7tj rrjv yvvcuvzoc c&vréf, £gt<h

»vtv οοποςάβτιον) Aiiorfum, ac vdiuit Legislator, acccpe-runt Hebrarorurn Magiftri Moiis verba Deut XXIV. 1.icq. quum enim nulla inde probabili ratione confici pos.ie

f) obfcrv. ad N.\ 7. f. ,dζ; * '

Math. V: 31. »55

(c videatur divortium vel praceeptum vel pro re licitaa Dto habitum fuifie; ita tarnen illa interprets« funtDo-dores Legis, quafi ob quamlibet levideniem cauflam li-cerei fegregare uxorem & deierere, modo id clam nonfieret, iéd intervenierte quadam folemnicate, icriptanempe repudiandi formula, cujus exmplar exhibent, quide jure Hebrasorum fcriptitarunt. Vocatur autem iftius-modi libellus repudii a Mofe flfVO "1ÖD a Grateis Meta-phraftis & Mattheeo C. XIX. v. 7. βΐβλίοναποςοίσΐα,atque heiciimpHciter άποςάσιον, »Ve rS αφ^άναν$ facere ut quis difce-dat. Qui fenius facris fcnptoribus peculiaris elfe vide-tur. Alioquin vero occurrit vocabulum in profanorumfcriptis, ufurpaturrj pro defe&ione; unde άποςασία ΰίκη, a-pud POLLUCFM eil αΛίο vel in eos, qui periclitante re-publica fupterfugiilent, vel in libertos,qui a Patronisde-fciviilent aliumque fibi adoptailent. Suecus Interpretnon male reddit άπο^-χσιον & βιβλία/ άποςχσίχ Skiljobrefi:quemadmod um etiam το άιτολύειν ywxux Svechice reddipoteft, Skilja fin hufint ifrån fig: quemadmodum en?m ge¬nerali fenlu απολύεiv τινά eil dimitiere aliquem, dare cui-quam abeudi veniam, ita fpeciatim ufurpari, a iacris inprimis föripforibus, adfolet de maritis, qui, foluto matri-rnonii vinculo , uxores a ferner iejungunt. Sed fic ta¬rnen non improbandam prorfus eife exiilimarous rece-ptam roetaphaiin. Det är ock fingt: Hvilken Jom bfvergif*ver fina kufirii, han fikalgifva henne et Skiljo bref. Ubi et-jam vociila bs hautquaquam incommode vertitur in Sve-cano idiomate, ock. Notiffiroum enim eil, iilarn parti-culam, inprimis ii procedat xgjfidem valere ac ε·π, ut a-deo fic erjam efferri 1kec fententia poflit: dejs utom9 vi-dare, är det fingt, &c.

ΛΛ 32,Εγώ $e λέγω ύμίν, ort oc av χπολυητ} rv\v γυναίκα dur#

παξίκτοα Kcya 5τοςνειχε, ποΐει ccvrtjv μοι%α<Βαί. Ineptis Pha-ri-

a,$6 Math. V: 32.

fiiacorum & Scribarum gloilis opponie Chriftus genui-num ienfum; docet enim folam fornicarionem, ex pri¬ma inftitutione, folvere conjugale foedus: id quod aper-tius etjam expianat alio ioeo, Math, XIX, 3. feq. quumenim Pharifsei quaererent, an marito Iiceret ob quamli*bet cauflam dimittere uxcrem, negabat id conveniens es-ie prima; matrimonii inilitutiohi; quumque porro Pha-rifäei inftarent & adlegarent fan&ionem Mofis de libel-lo difceflionis, ita iliam evwo-tv refeilébät, ut doceret nontam prasceptum boc a Mofe fuiile quam permd-Tum, obσχληξοχας&ούν gentis, quum a principio ita non fuiilee,nec dimittenaa eilet uxor, h μη επί ποξν*Ιοί% quod idemvalet a c in noflro \ocoy Ttocςεκτοε Koyu πορνείας; excepta ra-tione^vd, extra rationem fcortationis: quomodo πχξεχτοεufurpatur a&. XXVX 29; 7τοίξεκτοε τω δεσμών τύτχν, exce-

Etis vinculis his«, Neque eile tarnen putänrms cur iit-anc loqaendi formam in Hebräifmorum claifem cumVORSTIO conjiciamus, quum eodcm modo ; 5 i-ptores probatiflimi locuti deprehendantur. Si e· 1-quitur THUCYDiDES/): $ei οξίχν οττωε is rd sfåé-nvov μετξ'ιωε χολάζοντεε tdis τΐόλεσιν εξομεν hyev fo%véirccis oportet videve} qnonam mod: mte mul&ando, civitatihus, qua opibus po/Jen19 in polm mipofftmus: ubi ϊάχυεΐν is χςημάτων Xcyov x idem eiFac I γ/>εώχξημασι, pecumarum vi poliere. Neque aliud apod PO! .Y-BIUM g) eile videtur εχειν άφοξμάε ττςοε ΤΓξαχμούτων λό-yas9 quam εχειν οίφοξμοίε τίξοε τω πξdyματα, habere adres ngendas occaßonem. Cujus generis loquendi formis, ilnon firaillimas maximeque geminas, cognatas tarnen es-ie dixeris illas, quibus fubiläntivum χςημχ alii adiieiturfubftantivo in genitivo cafu coliocato: quomodo ARI-STOPHANES 0) loquitur, το Χξημω των νυχτών orev άττε-

ξ\XTOVy

f) L. Μ, ρ, ίοq. g) Hift. L. V.c. 3j. b) νεφελ.υ. 2.

Math. V: 32«. st$f

ξχτοΫ, pre de ankrarοι di νυκτός,,·quam immenjz funt mSles.Quem grxeumum PLAUTUS iecutus dieit i): Satin part-va res efl vAuptatum in vita, pro , parva voluptaten Exqüa loqüeadi ratione illas expiicuerimus formas , quibusarficulus neutrius generis addifur fubftamivo genkivicaiuSjUt quum dicimus * το της τύχης, pro η τύχη,företenim plena diäio, ro χξημα της τύχης. Et tanto quidemmajori jure ha jos ordinis locutiones contendere nobispoile videmur cum fupra memoratis illis, quo certiuseffc, voeabula, λόγος & ξημχ~> qua iignificationem, tamlate patere ac χξ'ημχ, h. e. negotio atque rei cuicunquedefignanda? adcommodari. Quod enim SOPHOCLES£)dick: aox.Z ph ffipcc συν κεξόέι κακόν, id valet idem, acil dixillet, éflv χρήμα συν χεξόει κακόν, nuUares videtur ma¬la

y qiiiZ cum lucvo efl conjunSla. Et HERODOT i verbishiice /) , c Jg Kυξος παξεγύμνα τον πάντα λόγον, iimillimislllis M ARC! EvangfcUftac m), c $e. ?'£ελ$οόν ηξζατο κνξύσσεινπολλά Kcdj ^ίά,φήμίζέίv τον λόγον, eil παξάγυμνείν &ζ όΐαφημϊ-ζειν λόγον, tem vulgare & explicare. Pari ratione, quumTHUCYQJD ES n) dixillet Atticam ab antiqui/Timis us-que tempöribiis feditionis fuiile immunem, addit, yflj7ϊΧζά·:'ε;γμο& rtfl tu λόγα sx säu%i~cv Ig; κ. τ λ. hujus reiargumentum non minimum efl, Zfc. Quum ergo ita iit,nonvidetur analogk Linguae intercedere, quominus aequecommode dicamus, λόγος ποςνεΐαε, ac ro χξημα της πος»νεϊας, üve elliptice τό της ποςνεΐας. Si vero cuiquam inmentem véniat dicere , λόγον in Iocutionibus, quarumexempla ex profanorum icriptis iupra attulimus, aliquidamplius addere fignificatui, quam quod in notione iub-ftantivi comprehendatur, atque adeo, ut in verbis, dequibus agimus, manearuus, aliud eile λόγον ποξείαε, at-

N η que<■ ι ' ι ■■■■ ■■■" ■ 1 111

.. ρ 1 " 1 ■■ ■·

i) Ampb. Att. Il, Sc. 2. k) in Elettva. l} Cho.p.126.m) l. 4j. n) L. I. p. 2.

bjitlΜ*« |P|^

*5« Math· V; %£

que aliud χξνμα ποξνεωε, illum in fui manere fen ten-tia lubentiilime finemus, dum nobis modo concedat neu«tram loquendi formam ab ufu linguac Graecsc abborre-re, afque re£tiifime a Sveco Memaphafte reddita eileverba hsecce j Hvilken fom hälft ofvergifver fina buftru(ikiljer fig vid fin huftru ) utan får bor fkuü% han kommerhenne till at gåra bor: ita enim frequentifiime ro noieiv,fequente infinitivo, ufurpatum oceurrit de illo, qui caus-ia fit vel occafio alicujus: iποίησε με άα,κξυειν in caufia fuit,cur ego lacrimarem, Svethice dicimus , ban kom migtili at gråta. Maritum autem , fi uxorem a ie iegrega-verit, eile caufiam, cur illa in adulterii crimen incurratnon per £e, ut Philoiöphi loquuntur, fed per accidens,manifeflum efi:. Si enim illa casiibatus taedia per reli-quam vitam perferre potis fit, illius immunis eric cul-ps, at fi illorum pertreia ad alias nuptias convolaverit,adulterium commififie cenfebitur, quum temeraria legi-que adveria uxoris defertio diflblvere non queat vin-culum, quod folemni ritu conftriclum eft, ied dereli-

uxor eadem teneatur lege, ac fi a nulla parte ruptaeilet copula, h. c. quas cum alio viro fanguinem mifeue-rit, violatas legis, de non polluendo conjugali toro, ieream omnino peragit: quemadmodum etjam, ut Salvä¬tor in fequentibus verbis dicit, ts !«v οίπολελυμένην yoc-μηση μοιχοοτΜ, qui deiertam a marito fibi nuptiis conjun-xerit, adulter eil, quum rem habeat cum femina,

qu«, ob conjugialis perennitatem foederis,etjam tunc alii fit jun£ta marito.

S. D. G.

ιMm. cmtfctunA.« tUitniy: